Është bërë shumë bujë përdebutimin regjisorial të Bradley Cooper. Por, nëse do të debutosh për mrekullinë rolin e regjisorit, shikoni John Krasinskin. Xhim Halpert e bën atë që nukdo e prisnim – një vepër mjeshtërore me prekjen e tij në skenar, regji, menaxhim, e edhe aktrim.
‘A Quiet Place’ është filmi më i mirë i anashkaluar i vitit 2018. Që nga çasti i parë, deri në fund, lë shikuesin të mbërthyer për ekrani dhe me një tren emocionesh që kalojnë nëpër forma e shkallë të ndryshme gjersa të mishërojnë me karakteret nga e para deri tek e fundit! Është një kryevepër artistike që të shtynë të marrësh frymë me kujdes, ngadalë, dhe qetë, duke tentuar të mos bësh atë që nuk guxojnë të bëjnë Abbottët në film – zë!
Në një botë post-apokaliptike, përbindësh të cilët ‘shohin’ zërin, rrezikojnë racën njerëzore, përfshirë edhe Abbottët – një familje e ngujuar në një vend të izoluar. As ai izolim nuk i mbron nga këto krijesa të lemerisura, të cilat na shfaqen qysh në fillim të filmit. Nga aty e dimë armikun dhe nga kush duhet të frikësohemi, edhe ne si bashkudhëtarë të karaktereve në skenë.
Skenari e regjia është e nivelit superior! Përvoja minimale e Krasinskit me dy filma të papërmendur, nuk vihet në pah. Gjithçka të kujton punën e një pensionisti në këto profesione, ndonëse është vetëm fillimi. Është një projekt i suksesshëm edhe financiarisht edhe artistikisht. Përkrah KRasinskit, në rolin kryesor vjen bashkëshortja e tij, Emily Blunt. Një super-dyshe të cilët në ekran portretizojnë atë që janë në jetë reale. Dhe nëse harmonia në jetën jashtë ekranit është sikur kjo, lumët ta!
‘A Quiet Place,’ mund të jetë filmi më i mirë i vitit të cilit nuk e keni parë! Për mua, njëri ndër filmat më të mirë të vitit. Mezi pres vazhdimin e dytë në vitin 2020. Nota personale: 5/5