Page 111 of 119

Bir zamanda Eurovision’da Türkiye’de vardı

26/05/2012 / Luan Morina

Neden Türkiyem, neden bunu yapt ın? Son yillarda Turkiyenin Eurovision’da muhteşem performanslari vardi. Sertab Erener’den sonra sanki Turkiye en iyilerin arasında bir yer olmuştur.

Ertesi yil, Athena’nın rock şarkısı bu müzik tarzın hayranlları kalbini çalmıştı. Gülseren ve Sibel Tüzün çok iyi değildi.

Kenan Doğulu şarkı söyleme tarzını, ama sonunda 4. sırada yer ile sonuçlanmıştır. O zamandan beri Türkiye, 2008 yılında Mor ve Ötesi dışında, ilk 5 her zaman sıralamada büyük bir gösterilerle yer aldı.

Geçen yıl Yuksek Sadakat performansı bir felaket oldu. Bu yıl Can Bonomo finalde kalması beni şaşırttı.

Her neyse, Türkiye son zamanlarda bana hayal kırıklığı yaratıyor. Bunun için tek kaldı şey benım içın Türkiye’den harika performanslar anılar.

Burada Eurovision Şarkı Yarışması hakkında Top 5 Türk sanatçıları var listeledim.

5. maNga – We Could Be The Same

4. Hadise – Dum Tek Tek

3. Sebnem Paker – Dinle

2. Athena – For Real

1. Sertab Erener – Everyway That I Can

Recensim i sezonit televiziv 2012/2012

20/05/2012 / Luan Morina

Nuk di për çfarë arsye, por sezoni televiziv në kanalet tona zakonisht fillon në fund të shtatorit për të përfunduar kah mesi i qershorit. Ky ngjan më shumë në një stil turk sesa amerikan në ndarjen e sezoneve televizive. Sidoqoftë, vetëm RTK çdoherë në dy vjet është e detyruar të përfundojë sezonin televiziv në fund të majit, kjo për shkak të kampionateve evropiane apo botërore në futboll.

Ajo çfarë shfaqet në televizion tani e tutje nuk besoj që mund të ndryshojë shumë ndjenjat e shikuesve për skemën programore, kështu që le ta bëjmë një rishikim të këtij sezoni televiziv në tri kanalet tona kombëtare.

RTV21 ka skemën më të kotë prej të gjithave deri tani. E hëna është e mbushur me Kabare ose film artistik, derisa katër netët tjera të javës së punës vjen seriali Sulltani. Tepër e kotë! E shtuna sjell film, derisa e diela Thirrja e Artë. Lajmet e orës 22:00 po e shndërrojnë RTV21 në një kanal spanjoll që sjell programe prime-time afër orës 23:00.

Pos nja dy-tri emisioneve debatuese që kanë mbijetuar dhe Unë jam top-model, një version inferior nga ato origjinalet, vetëm emisionin për sportin 2me1 që sjell program cilësor. Vjeshta duhet të sjellë një RTV21 krejt ndryshe dhe me një skemë më interesante. Përgjegjësitë e programit në këtë televizion duhet t’i përvishen punës dhe të ngjyrosin skemën me më shumë programe tjera edhe në qoftë se do të thoshte sjellje të serialeve turke.

KTV ka një skemë ndoshta pak më të mirë se RTV21. Ka një hapësirë prej më shumë se 3 orësh për të ofruar prime-time, 2 prej të cilave pjesën më të madhe të javës shfrytëzohen nga Rubikon dhe Lale. Ajo çfarë po shkon dëm te KTV është ora 22:00 gjatë javës. Asnjë ditë nuk ka program cilësor, pos me ndoshta me përjashtim të Cosmos të premten. Programet tjera që transmetohen në këtë kohë s’janë të dobëta por më shumë do të përshtateshin pasdite ose fundjavave.

E gjatë fundjavave liga spanjolle ka dëmtuar në masë të madhe skemën e KTV-së duke i pamundësuar program origjinal dhe të rregullt. Rrallë herë janë dy ndeshje interesante brenda javës që ia vlen të transmetohen. Gjithashtu edhe Sporti në KTV në orën 19:30 ka një orar të zgjeruar më shumë se që nevojitet. Seriale të huaja, komedi dhe për të rinj, dhe ndonjë reality-show (jo më America’s Next Top Model) janë ato që i nevojiten KTV-së në vjeshtë.

RTK është kanali me më së shumti vrima në skemën programore. Kreu i ri i këtij televizioni ka shumë punë për të bërë. Në fakt kanali përngjan më shumë në një televizion informativ sesa të përgjithshëm. Pa Ligën e Kampionëve, që nuk është e sigurt se kthehet sezonin e ardhshëm, e marta edhe e mërkura është e vdekur në këtë kanal. E hëna funksionon akoma me Kafeneja Jonë që po shfaq shenjat e para të plakjes dhe Milioneri konstant.

E enjtja është e rezervuar për Jeta në Kosovë, derisa është mëkat që Oxygen fillon vonë pas orës 22:00 Edhe në RTK fundjava është e dobët, derisa e diela na tregon më së miri se sa informativ është ky kanal me Target dhe Drejtësia në Kosovë. RTK duhet të jetë më e hareshme të sjellë programe më argëtuese, diçka të huazuar që kushton më pak dhe është më cilësore se ato që sollën në vjeshtën e kaluar.

Në përgjithësi një sezon solid kosovar që mund ta përkufizojmë me seriale turke, futboll, dhe debate, debate, debate, debate….

Ka ardhur koha që televizioni të jetë vërtet një katërkëndësh që do të na bëjë të qeshim dhe të ndjehemi mirë…

Luan Morina
Kritik për TV&Film

Botuar në gazetën Zëri

Televizionet tona interaktive!

07/05/2012 / Luan Morina

Facebook, Twitter, së fundmi edhe Google+ edhe pse nuk ka arritur në nivelin e dy të parave janë bërë pjesë e pandashme e jetës tonë, sidomos asaj që quhet “gjeneratë e internetit”. Kjo demografi e popullsisë më së shumti gjendet në grupin më komercial të shikuesve, 18-49 vjeç. Televizionet tona për tu bërë më joshëse, për të siguruar më shumë shikues duhet patjetër të lidhen me këta shikues potencial. Fatkeqësisht, as në Kosovë e as në Shqipëri nuk ka kurrfarë mjeti që mat shikueshmërinë e kanaleve rregullisht. Nganjëherë realizohen sondazhe që ose paguhen nga ndokush për një qëllim të caktuar, ose nuk arrijnë të bëjnë një shpërndarje të barabartë të respodentëve për të pasqyruar rezultate sa më të përafërta. Kjo është arsyeja pse secili kanal dhe program del me deklarata bombastike se është “kanali numër”, “emisioni më i shikuar” e të ngjashme.

Një mënyrë e re e matjes së audiencës janë bërë “Pëlqimet” në Facebook. Disa programe kanë me mijëra persona që i pëlqejnë ato, e disa të tjera nuk kanë as faqe në Facebook, apo llogari në Twitter. Për më tepër më shumë se gjysma nuk kanë as llogari kontaktuese të postës elektronike, e disa përgjigjen vetëm nëse ka ndonjë të interesuar për reklamim.

Ka llogari në rrjetet shoqërore të televizioneve apo programeve, e edhe të platformave kabllore që janë hapur sa për sy e faqe dhe nuk ofrojnë kurrfarë informate të dobishme për vizitorët. Së fundmi është bërë zakon që të hapen edhe uebfaqet, edhe pse shumica e televizioneve lokale, dhe programeve të veçanta preferojnë një faqe në Facebook për shkak të kostos më të ultë dhe mundësisë më të madhe për të kontaktuar me shikuesit e tyre.

Sa po funksionojnë këto?! Të them aspak s’do të gabohesha. Të nisemi nga kanalet tona kombëtare. RTK, RTV21, dhe KTV kanë uebfaqe të tyre të cilat më shumë ngjajnë në portale informative duke ofruar lajme për një ngjarje politike se sa për një program të tyre. RTV21 ofron informata për skemë programore për një javë, edhe pse shpesh ndryshon vetëm data pasi skema mbetet e njëjtë pa u rifreskuar. RTK nuk ka skemë në dispozicion tashmë disa muaj, derisa KTV shfaq skemën programore për vetëm një ditë. E nëse kalojmë tek informatat për programet e veçanta apo episodet e radhës të emisioneve, ato i kemi në minimum apo nuk ekzistojnë fare. Të nisemi nga RTK e cila siç duket kurrë nuk ka ndryshuar këto informata pasi akoma ekzistojnë të dhënat për serialet që janë shfaqur para 5-6 viteve. RTV21 kohë pas kohe ofron video promo të programeve në kanalin e tyre në YouTube, derisa Kohavision ofron vetëm informata themelore. Megjithatë nëse shohim video-bibliotekën në internet, KTV qëndron shumë para kanaleve tjera. Ka arkivin më të pasur që mundëson të shihni emisione për disa muaj. Kanalet tjera ofrojnë vetëm episodet e fundit siç është rasti i RTK-së. Problemi tjetër është që shumica e programeve ofrohen në cilësinë minimale, që edhe mua personalisht do të më përshtatej, por ekzistojnë alternativat, e para me YouTube që ofron mundësinë për shikuesin të zgjedh formatin. Për më tepër është edhe një mënyrë e mirë për të siguruar të hyra, edhe pse mund të jenë në sasi të ultë.

Nuk di pse frikësohen nga publikimi i emisioneve të tyre në YouTube, Dailymotion, apo edhe Vimeo. Përkundrazi duhet të zgjedhin secilën mënyrë që do të bënte të shihej emisioni i tyre edhe më shumë. Kopjimi nuk mund të ndalet, ata që dëshirojnë ta shohin do ta bëjnë këtë. Por, një gjë e kanë më të vështirë ta bëjnë. Të largojnë reklamat që shfaqen brenda programit…

(vazhdon të dielën e ardhshme)

Luan Morina

Kritik për TV&Film

Botuar me 6 maj 2012 në gazetën Zëri

Kopje e shëmtuar dhe adaptim joserioz!

27/04/2012 / Luan Morina

Të shtunën e kaluar në RTK nisi një format i ri televiziv “Kemi punë për ju”. I shumë promovuar nga RTK vazhdimisht tashmë disa javë, emisioni kishte arritur një para-zhurmë adekuate duke ngritur edhe pritjet nga ky program në një nivel të lartë. Është e vërtetë që promovimi i programeve në kanalet tona është në minimum, gjë që shkakton edhe vetëm pak njohuri për programet tona që për rrjedhojë nuk sjellin edhe shumë shikues.

Nga “Kemi punë për ju” prisja diçka inovative, të freskët, dhe joshëse në ekranet tona. Por, ndodhi krejt e kundërta. Pos që nuk kishte fare inovacion, formati i programit pos që dukej i kopjuar qartazi, nuk ishte realizuar në mënyrë të duhur duke e bërë më kompleks kuptimin dhe zhvillimin e emisionit e që në fakt ishte tepër i thjeshtë. Nuk di a ju kujtohet, por para disa viteve, të dielave kemi pasur mundësinë të shohim emisionin The Apprentice në RTV21 (ishin ato kohë kur RTV21 ofronte program cilësor)! Ju që e keni parë The Apprentice, dhe akoma e shikoni pasi ekziston versioni i personazheve VIP në SHBA, dhe versioni normal në Mbretëri të Bashkuar dhe disa vende tjera., mund tu referoheni këtyre versioneve për të gjetur ngjashmëritë e The Apprentice me “Kemi punë për ju”. Themeli, baza e emisionit është e njëjtë, por për të shmangur ngjashmëritë dhe ndonjë padi eventuale, që nuk besoj se do të ndodhte, në “Kemi punë për ju” kanë bërë gjërat më të koklavitura si numri i anëtarëve të jurisë, detyrat e paqarta, etj.

Shihet qartë se nga ka lindur ideja për “Kemi punë për ju” dhe sa i dobët ka qenë vizioni i producentit ekzekutiv. Kemi një juri prej 3 vetave plus 2 mentorëve të grupit, ku nuk dihet kush është shefi që po merr punëtorin dhe çfarë punë bëjnë tjerët. Garuesit mesa pashë ishin të gjithë në punë dhe tani luftojnë për një pozitë më të mirë, që bie ndesh me promon e emisionit ku thuhej se do të punësonin veta. Prisja më shumë student dhe të papunë të ishin pjesë e garës! E vet studioja ku realizohet pjesa kryesore e emisionit duket të jetë e përgatitur në një nivel nën amatorizmin. Sikur të kishin kërkuar licencë për të adaptuar versionin edhe nëse do të mund të paguanin, s’do të mund të kalonin aspektin teknik nëse do të kërkohej. Do të ishte turp për The Apprentice origjinal.

E në anën tjetër me pak punë dhe me pak inovacion, ide, kanë mundur të realizonin një format të shkëlqyeshëm, që s’do të pasqyronte The Apprentice në një pasqyrë të pluhurosur. Kur të bëni ndonjë format bëjeni siç duhet, edhe nëse vendosni ta kopjoni.

Nuk është vetëm “Kemi punë për ju” që kopjohet. Më herët kemi pasur “Shpija e Kosovës” që gjithashtu ishte kopje e shëmtuar e Big Brother.

Në fakt është Big Brother Albania që mund të krahasohet me versionet simotra të shteteve tjera. Edhe pse nuk jam fans i këtyre formateve, duhet të pranoj që punën që po e bëjnë stafi i Top Channel në përgatitjen e këtij formati është e shkëlqyeshme.

Top Channel dhe Klan TV së fundmi kanë adaptuar versionet e The Voice dhe X Factor. Derisa po arrijnë të adaptojnë për mrekulli pjesën teknike, sidomos tek The Voice, po dështojnë në resurset njerëzore. The Voice ka mundur të kishte prezantues më të denjë, derisa tek X Factor do të mund të ndryshonim 90% të jurisë së bashku me Alketa Vejsiun.

Ndoshta këto versione që na sjellin mund të joshin publikun e gjerë, por nëse keni parë versionet e huaja atëherë do të vëreni sa inferiore janë disa nga adaptimet e formateve të huaja, X Factor dhe Albanian’s Got Talent. Ngjashëm mund të mashtrojnë një pjesë të publikut se kinse keni krijuar ide dhe formate të reja, por disa nga ne do ta vërejnë se sa kopje të shëmtuara janë ato.

Botuar me 22 prill 2012 në gazetën Zëri

Sanduic i lehte me tre perberes t’rond

21/03/2012 / Luan Morina

Nuk di sa hani darke veq nese jeni prej atyre qe nuk ju merr gjumi pa honger buke atehere e kom ni sanduic qe mu m’osht dok interesant.
Perbehet prej tri ushqimeve (nese muj mi qujt kshtu se s’po bjen n’mend dicka ma t’pershtatshme) t’ronda po edhe t’shnetshme. T’ronda jon kryesisht per shkak t’eres edhe shijes qe mbetet masanej. S’paku te une mbetet e tek ju nuk e di.
Shume thjesht merrni peshk t’gjallë, ajvar edhe ullinj. Te trija kto, s’paku peshku edhe ullinjt jon t’shnetshme per neve, e s’dyshoj as qe ajvari munet me na bo zarar. Krejt kto vnoni n’mes dy risqeve buke, edhe kombinim perfekt per darke.
Mundeni me ly buken me ajvar, 1-2 peshqi t’vogel (n’daq konserva n’daq t’gjall) edhe vendosni 4-5 ullinj (pa berthame) brenda.
Me kete ushqim nuk preferojm kurrfar pije 🙂
Ju befte mire.

TV debatet

19/03/2012 / Luan Morina

Padyshim që debatet politike në televizionet tona janë programet më të shpeshta, pas lajmeve dhe serialeve turke. Por, rrallë ose më mirë themi kurrë nuk ka arritur ti bashkoj askush liderët politikë në një tavolinë që tu përgjigjen pyetjeve të moderatorëve të njohur në televizionet tona si Adriatik Kelmendi e Jeta Xharra. Të dy kanë provuar të bënin këtë në fushatën e fundit parazgjedhore, por me zor nuk mund të sjellën politikanët në studiot e tyre. Për më tepër në disa raste, njerëzit që kanë deleguara ata kanë qenë nënçmim për ata pak liderë që kanë pranuar të jenë në debat. Sigurisht që populli do të dëshironte ti shihte liderët e mbledhur në një tavolinë dhe të jepnin vizionet e tyre të qarta për tema që i preokupojnë qytetarët e jo të kapen për vegëza të thara nga përmendja e vazhdueshme e liderëve. Një veti që shprehet qartë tek liderët partiak është se nuk përtojnë asnjëherë të jenë mysafirë individual në debate, edhe pse disa prej tyre hezitojnë të jenë mysafirë në disa emisione të caktuara, ose më thjesht në disa emisione që mendojnë se mund të “ngushtohen” nga moderatori. Shembullin më të mirë kemi mungesën e kryeministrit në Rubikon për tu përballur me Adriatik Kelmendin, një “agjërim” që ka zgjatur më shumë se dy vite. Por, duhet të cek që gjatë gjashtë muajve të kaluar ka qenë mysafir dy herë në Rubikon, dhe “është mbajtur goxha mirë”. Në anën tjetër Jeta Xharra ka rralluar intervistat direkte dhe nuk e di datën e fundit kur ka qenë kryeministri mysafirë në Jeta në Kosovë. Në anën tjetër Adriatik Kelmendi zakonisht u ofron së paku 2 intervista brenda 12 muajve liderëve të partive dhe institucioneve, që mendoj se mjaftojnë për publikun.

Por, ajo që nuk po arrijnë të bëjnë akoma as Adriatik Kelmendi, as Jeta Xharra, e as moderatorët tjerë është të mbledhin të gjithë liderët në një tryezë. Dhe nëse akoma janë duke u munduar ta bëjnë këtë, e kam një sugjerim për ta, që do të ju kursej kohë. Kushtetuta! Tashti që janë duke provuar të ndryshojnë nene të kushtetutës do të ishte më se e mirëseardhur, dhe e mençur që të futet ndonjë nen që do të detyronte të gjithë kandidatët për president (jo “zëdhënësit” e tyre, që në fakt janë njerëz që mendojnë se kanë aftësi më të mëdha në marrëdhënie publikun, e ky fakt rrallëherë qëndron) të marrin pjesë në së paku një debat me kundërkandidatët tjerë në kanalet tona kombëtare, që për momentin janë tre. Kjo nuk është risi. Në fakt vetëm tek ne shqiptarët, ndoshta edhe tek ballkanasit tjerë mungon. Rasti më i freskët janë zgjedhjet për kandidatin republikan për president në SHBA. Ata nuk kanë nevojë për nene kushtetuese sikur ne këtu që të dalin para publikut, por janë të detyruar të promovojnë planet e tyre, strategjinë, ofertën e tyre. Ndoshta neve shqiptarëve nuk na interesojnë këto punë, por disave, edhe në qoftë se janë një pakicë minimale ju interesojnë. Këto debate do të rezultonin me një pasqyrë më të qartë të liderëve që do tu mundësonte qytetarëve të reflektonin mirë mbi votat e tyre.

Në mos me kushtetutë, atëherë rruga e vetme mbetet të intervenojnë tek Delli, sepse vetëm ai duket se ka fuqinë për ti ulur me një tryezë liderët kosovarë, të cilët siç duket frikësohen të përballen me njëri-tjetrin në fytyrë të popullit.

Luan Morina

Kritik për TV&Film në

Telekomanda.com

Botuar ne gazeten Zeri

Apokalipsi Anglez?!

25/02/2012 / Luan Morina

Napoli mund ti vë vulë viteve të dominimit anglez në futbollin evropian. Edhe pse akoma janë në lojë dy Manchester-at dhe teorikisht Napoli dhe Arsenali, humbjet e këtyre dyjave në Itali, dhe eksperimentet e dy të parave, sidomos të United në Europa League mund të vënë perde mbi njërin ndër sezonet më të këqija në histori të vendlindjes së futbollit. Shumë ekspertë dhe me plot arsye e konsiderojnë këtë periudhë si njërën nga më të errëtat në historinë ekipore angleze që nga tragjedia e Hejselit që rezultoi me mungesë disavjeçare të ekipeve angleze në Evropë që nuk ishte asgjë në krahasim me jetët e humbura në atë tragjedi. Gjithë kjo mbetet vetëm teori për momentin, ngjashëm si gjasat e Chelseat dhe Arsenalit për të mënjanuar italianët, por nëse vërtetë asnjëra nuk kalon në rrethin e ardhshëm, atëherë anglezët nuk i kanë punët mirë në Evropë.

E arsyen për këtë mund ta kërkojmë në shumë sfera, sa të qarta aq të komplikuara. Premier Liga për mendimin tim akoma është liga kombëtare me e mirë në botë, të cilës mund ti afrohet vetëm Bundesliga gjermane. Manchesterat, që po i marr si shembull për shkak se gjenden në krye të renditjes, nuk i kanë punët aq lehtë në ligë siç i kanë Reali e Barcelona, apo siç po ndodh këtë vit në Itali me Milanin e Juventusin. Ato mund të pësojnë nga çdo skuadër në Premier Ligë, në çdo kohë, jo që s’kanë kapacitet por kanë një orar tepër të ngjeshur. Kjo mund të mos i shkoj për shtati skuadrave, por kush bëhet merak për to kur shikuesit, ata që mbushin arkat e skuadrave e dëshirojnë këtë. Derisa italianët zhvendosin ndeshjet në mesditë për shkak të ditës së Shën Valentinit (budallallëk për mendimin tim!), anglezët zhvendosin ndeshjet në ditën e Krishtlindjeve për të shfrytëzuar në maksimum festat e tyre më të mëdha, duke mos harruar as Boxing Day dhe ditën e Vitit të Ri. Pastaj kemi edhe shpërndarjen e të hyrave nga të drejtat televizive ku ka një balancë më të madh në Ishull se sa në Spanjë kur dy skuadrat e para marrin kontrata miliardshe disa vjeçare, derisa të tjerat luftojnë për “rrathët e pites”.

Qyshdoqoftë, edhe nëse eliminohet edhe Chelsea për të cilin kam shpresa se do t’ia dal pasi nevojiten vetëm 2 gola, edhe nëse United dështon nga Bilbao, unë s’dyshoj në rimëkëmbjen e futbollit anglez menjëherë në sezonin e ardhshëm. E me një trajner potencial si Harry Redknapp, as Euro2012 nuk është garë e humbur në letër.

Përkundër këtyre dështimeve ata janë sigurt në dy pozitat e para të renditjes pesëvjeçare të UEFA-s për klubet. Nuk do të preket numri i skuadrave pjesëmarrëse në Evropë nëse nuk përjetojnë edhe nja 2-3 sezone të ngjashme. E gjithashtu epërsia e Gjermanisë është shumë e lartë në krahasim me Italinë. Prandaj, së paku edhe dy vite Gjermania do të ketë 4 skuadra në Champions League, e italianët duhet të pajtohen me tri, dhe të falënderojnë Udinesen që bën të pamundurën në Selanik për të mbajtur në hap Serie A që po fundoset në krahasim me tri ligat e para.

Drejt fundjavës

Në Angli kemi finalen e Kupës së Ligës, ku Liverpool ndeshet me Cardiff City. Fituesi siguron pjesëmarrje në Europa League dhe një trofe shtesë në vitrinat e tyre. Në Premier League kemi derbin Arsenal – Tottenham.

Në Itali, ndeshja Milan – Juventus është në qendër të vëmendjes. Inter ka shumë mundësi të vazhdoj serinë e errët në udhëtim ndaj Napolit.

Në Spanjë spikat ndeshja Atletico – Barcelona, dhe interesante pritet të jetë edhe përballja ndërmjet Valencisë dhe Sevillas.

E si zakonisht Bundesliga pritet të jetë më interesantja duke nisur nga ndeshja e parë e javës me Monchengladbach – Hamburger. Të dielën Bayern pret Schalken, ndërsa Dortmund – Hannoverin.

Derbi ndeshje do të ketë edhe në Francë. Lyon pret PSG-në, derisa kampionët aktual, Lille shkojnë në Rennes.

Derbi klasik do të kemi edhe në Holandë, ku PSV pret Feyenoordin. Derisa padyshim njëri ndër derbit më interesant do të jetë ai ndërmjet Galatasaray-it dhe Besiktas-it.

Top 13shja

13. Juventus

Arritën të fitonin vetëm pasi një skuadër inferiore si Catania me një portjer që ka nevojë të mësoj themelet në rregullimin e “murit të gjallë” dhe bazat e degazhimit të topit, mbeti me një lojtarë më pak në fushë. Shumë hallakamë u bë në mediat italiane për “ringjalljen” e Pirlos. Gjithçka do të dëshmohet kundër Milanit, kërcejnë për pesë pozita para ose largohen nga Top 13.

12. Valencia

Të jesh e treta dhe të pësosh katër gola nga i dyti pasi kalon në avantazh 1-0, në një farë mënyrë

është turp. Valencia zbret në renditje ngjashëm siç humb të gjitha gjasat për të rrezikuar pozitën e dytë në ligë. Fitorja ndaj Stoke i mban akoma në Top 13.

11. PSG

Lëshuan rastin më të mirë për tu shkëputur në krye, e për më tepër mëzi që e mbajtën këtë pozitë pas një paraqitje të dobët nga Montpellier.

10. Basel

Performanca e shkëlqyeshme ndaj Bayern e vendos Baselin lartë në listë, me ndihmën e paraqitjeve katastrofale të disa skuadrave që renditen edhe më poshtë në kampionatet e tyre kombëtare.

9. Atletico Madrid

Mënjanuan Lazion nga Europa League, por dështuan përsëri në Primera Division. Fat i mirë që akoma kanë Falcaon.

8. Tottenham

Dështuan të fitojnë si mysafirë ndaj një skuadre inferiore në Kupë. Me këtë veçse i shtojnë punë vetes dhe shpërqendrim shtesë nga Premier League

7. Monchengladbach

Vazhdojnë të shkëlqejnë. Skuadra e dytë gjermane në këtë listë, para Bayern-it që e kanë mposhtur dy herë këtë vit, jashtë e brenda.

6. Dortmund

Fitore minimale në Berlin që i mban akoma në krye të Bundesligës dhe si skuadra më e mirë gjermane në këtë renditje.

5. Manchester United

Dështuan ndaj Ajax pasi eksperimentimet nuk funksionuan. Rikthehet Premier League dhe mundësia për të vazhduar luftën kokë me kokë me Cityn.

4. Barcelona

Ishte koha e fundit që Messi të rishfaqet në aksion. Shkatërruan në përgjithësi Valencian, duke dëshmuar se sa bajat është futbolli spanjoll.

3. Manchester City

Fitore bindëse ndaj kampionëve aktual të Europa League të cilët shkatërruan skuadrën para fillimit të sezonit për miliona euro. Presin Blackburnin që nuk duhet të ju shfaq shumë probleme.

2. Real Madrid

Vazhdojnë të mbushin portat kundërshtare, por s’mund të luftojnë edhe kundër temperaturave polare. Barazim 1-1 në Moskë, por në krahasim me skuadrat tjera që shumica dështuan në njërën apo ndeshjen tjetër, apo kishin pushim gjatë mesjavës, vazhdojnë të mbesin në mesin e dy skuadrave më të mira në listë.

1. AC Milan

Milani vazhdon të jetë skuadra më e mirë në këtë listë. Pas fitores ndaj Arsenalit, ata shfaqën një skuadër të përzier, rezervistësh ndaj Cesenas duke dominuar përgjatë 90 minutave. Nuk do të jenë në këtë pozitë javën e ardhshme nëse nuk fitojnë ndaj Juventusit.

Top13shja përgatitet ekskluzivisht për Shqipmedia

nga Luan Morina

Kolumnist i rregullt sportiv në Shqipmedia

Shhhh… Abeja

18/02/2012 / Luan Morina

Big Brother, Vëllai i madh, Abeja, si të doni quajeni, ky emision po rikthehet dhe përsëri është koha për persona të panjohur të bëhen të pasur , të famshëm, dhe të njohur për publikun duke mos bërë asgjë pozitive. Për ata që më shumë ju interesojnë punët e huaja të kota, ky duket të jetë shou i përkryer. Seriozisht, një grumbull njerëzish, nga shtresa të ndryshme, disa muaj në një shtëpi të mbyllur, mund të jetë një tezë magjistrature apo doktorature për psikolog. Është e vërtetë që ky format ka bërë bujë në fillimin e viteve të këtij mileniumi në mbarë botën, e edhe pse ka ardhur paksa me vonesë tek ne, përsëri ka arritur ti “çmend” shqiptarët. Mendoj që vet premisa e shout është e thjeshtë, e cekët dhe jocilësore. Megjithatë nuk do të jetë emisioni i vetëm me këto veti, por më i shikuari prej tyre? Sigurisht! Kuptohet që shijet janë të ndryshme, dhe nëse populli e dëshiron atëherë shërbeju! Tekefundit janë ata që abonohen me mijëra për të realizuar çerekun financiar më të suksesshëm të Digitalb.

E kur jemi tek formatet e adaptuara, javën e kaluar përfundoi The Voice of Albania me shumë kritika për shpalljen e fitueses. Arsyeja pse nuk kam shikuar këtë program ka qenë kohëzgjatja maratonike që ka ndodhur vetëm me formatin shqiptar. Por, si zakonisht menjëherë fillojnë kontradiktat për shpalljen e fituesit, si pas çdo gare. Ndoshta në finale Rina nuk ishte më e mira, por sinqerisht ishte një performancë e barabartë nga të katërtit. Janë vet shikuesit që kanë vendosur me votat e tyre si në çdo program tjetër. Pajtimet do të lindin gjithnjë e zgjidhja e vetme do të ishte organizimi veç i versionit kosovar e shqiptar, por, përsëri do të dalin kontradikta në bazë të rajoneve më pas! Në përgjithësi The Voice mendoj që ka qenë një ndër formatet më së miri të realizuara.

Në mungesë të formateve të njohura, kanalet kombëtare kosovare janë përqendruar në futboll. Që nga paslufta kanë krijuar një kulturë kosovare televizive ku futbolli dominon. E nisur nga KTV dhe e vazhduar nga RTK, Liga e Kampionëve ka qenë gara futbollistike më e shikuar. Tashti për herë të parë kemi edhe garën e dytë ekipore evropiane, Europa League në KTV. Pak me fat për shkak të eliminimit të skuadrave të mëdha dhe shortit interesant, Europa League do të ketë ndeshje joshëse këtë sezon. E KTV ka edhe armën tjetër me Primera Divisionin spanjoll që ka filluar ta përdor në mënyrë racionale, tri lojë në javë, Reali, Barca dhe derbi i skuadrave tjera. Sigurisht që na mungon Premier Liga angleze dhe Serie A italiane, por ku do të vendoseshin këto gara në kanalet kombëtare. Rrallë ndonjë vend tjetër ka kaq shumë kampionate cilësore në kanalet kombëtare. Le të zbresim te miqtë tanë në Shqipëri. SuperSport, një ortakëri e Top Channel/Digitalb, Klan TV dhe kreut të FSHF-së dominon tregun e shfaqjeve sportive. Për të parë të gjitha ato që ne kosovarët shohim falas, shqiptarët duhet të paguajnë mbi 200 euro në muaj. Një mënyrë e mirë për të gëlltitur para shtesë ka qenë edhe SuperSport Kosova. SSK ka filluar operimin me shkelje të të drejtave autoriale në fillim, para se të mblidhte ajkën e garave sportive. Por, RTK dhe sidomos KTV me kapital privat kanë arritur të mbajnë garat e tyre. Sa do të zgjas kjo mbetet të shihet, por gjithçka është tek marketingu. Në fakt varet nga sa do ti rezistojnë lakmisë dhe presionit nga Ipko/Digitalb. Mos harroni që shqiptarët në Klan TV shohin vetëm përzgjedhjen e gjashtë nga tetë ndeshje të Ligës së Kampionëve, kosovarët të parën.

Luan Morina
Botuar në gazetën Zëri me 18 shkurt 2012, e shtunë

Happy New Year Neighbours

31/12/2011 / Luan Morina

My dear neighbours,

I know that I’m not the smartest of our kind. But, I want to thank you from the bottom of my heart for this night. It isn’t a big deal, but every 31^st of December you make me feel better and wiser by blowing all your money in the air and enjoying blowing up stuff that cost you tens/hundreds of euros. It’s true that I feel sad seeing that shallow joy on your eyes while looking up in the sky. I don’t know what do you see, but I only see how life was cruel towards you and how tomorrow you’ll be poorer than today.

With no further ado, I sincerely thank you for making me feel better on this night. I really do appreciate it,

With some respect, your not so dearest neighbour,

Luan.

Shoqërueset e nuses (2011)–Recensim

04/12/2011 / Luan Morina

Titulli origjinal: Bridesmaids

Zhanri: Komedi

Skenari: Annie Mumolo, Kristen Wiig

Regjia: Paul Feig

Premiera e shfaqjes: 13 maj 2011

Kohëzgjatja: 125 minuta

Rejtingu: +18, për shkak të skenave për të rritur dhe gjuhës gjatë gjithë filmit

Kasti: Kristen Wiig, Maya Rudolph, Rose Byrne

Është vlerësuar njëra nga komeditë më të mira të verës dhe vërteton këtë deri kur fillon të ngjaj në një romancë. Janë ato skena me nuancë romantike që me dëshirë do ti kaloja po të mos dëshiroja të bëja një recensim për këtë film. Në film janë përfshirë disa nga emrat më të mirë të komedisë kinematografike, por nuk kanë arritur të shfaqin të gjitha aftësitë e tyre, ndoshta në mungesë të një skenari e regjie që në disa skena e bëjnë filmi pak si shumë “cheesy” duke ç’orientuar ndjenjat dhe emocionet e shikuesit. Ajo çfarë ta shpif në këtë film padyshim është romanca dhe drama që provohet të futet si me zor nëpër skena duke prishur atë komedinë e mbetur.

Në anën tjetër pjesa komike e filmit është e cilësisë së lartë duke dëshmuar talentin e Kristen Wiig në këtë zhanër. Ju që e keni parë tek Saturday Night Live e dini mirë për çfarë po mendoj. Por, edhe tek komedia e këtij filmi shfaqet një emër sa i ri e i panjohur ndoshta në botën e kinemasë po aq i suksesshëm dhe komik në këtë film. Melissa McCarthy e cila nuk më ka impresionuar kaq shumë as tek Mike & Molly. Ka qenë jashtëzakonisht e shkëlqyeshme në ngjyrimin me komedi dhe të qeshura të Bridesmaids. E mahnitshme! Vajza që vodhi skenën do ta quaja. Edhe Rose Byrne e Maya Rudolph kanë goxha hapësirë në këtë film dhe përkundër talentit të tyre nuk ofrojnë kushedi sa komedi. Ndër emra tjera që paraqiten në Bridesmaids janë edhe Jon Hamm e Jill Clayburgh, të cilët mbesin në hije dhe me paraqitje jo të shumta nuk ia arrijnë të ngritin këtë film në një shkallë më lartë. Mos të harroj edhe Chris O’Dowd i cili në mënyrë ndryshe nga të tjerët ngjyros filmin me një komedi më ndryshe duke shërbyer si karakter ndihmës në këtë drejtim, por mund të them që është i vetmi karakter në film që ia arrin të aktroj siç duhet skenat komike me romancë, gjë në të cilën të gjithë të tjerët mendoj që dështuan.

Në përgjithësi filmin do ta quaja një komedi solide, por assesi e shkëlqyeshme. Romanca nuk është kërkah. Megjithatë filmi arrin të pasqyroj intrigat që do të përcjellin një shoqërim të shoqeve më të mira gjatë periudhave të ndryshme të jetës të cilat do ti dërgojnë në drejtime të ndryshme që do të lëndonin këtë lidhje, e që do ta bënte më shumë një dramë se sa komedi. Pra, nuk është një film që do të ju shkoj nerva, por nëse kërkoni komedi atëherë lëvizni deri tek skenat ku shfaqet Melissa McCarthy. Ah, edhe një skenë me të birin e një burri me të cilin takohet Kristina Wiig. Është një fëmijë simpatik dhe biseda e tij me Annie-n e bën këtë skenë goxha interesante.