ne refleksin sportiv, n’mesin e shume vendeve qe lujshin per kualifikimeve n’euro96 mungonte veq anglia… n’mesin e atyre vendeve qe kisha qef mu kon, po e dijsha per shume arsye pse mungonte, ka qene Kosova… e pata bo ni liste te emrave t’futbollistve tane qe hala diqysh mbijetonin, jashte e brenda vendit…
kozniku, shala, muriqet, prekazet, celina, rugova, vokrri, sahitet, sermaxhajt… ata qe mi pat kallxu babi, edhe do qe i pata lexu n’refleks… fmi hesapi…
sonte, kom mi shkru apet emrat, amo s’ka me qene onderr… kta kane me lujt, s’kane me qene ni imagjinate e jemja kur i mbylli syte… s’ka me qene trillim, loje qe veq une muj me pa… kane mi kqyr edhe tjert… shumica… une po kysmet…
kom mi kqyr edhe lojet tjera, ekipe qe i kom kqyr niqin here qe nizet vjet…
amo nihere Kosoven… se osht e jonja, e lire me lujt dicka qe dojm me kejt zemer si popull…
ma n’fund nuk osht onderr… nuk osht imagjinate… osht pernime… pernime!!!
sonte e deri sa t’marr fryme, para t’gjithave, une jom me ty Kosovë…