Nëse mendoni që është mundim të shikoni një film që ju shkon nerva, atëherë paramendojeni sa mundim është ta shikoni për së dyti, e pastaj të lodheni të shkruani 300-400 fjalë për të.

Nuk është për të çuditur që më kanë rënë 34% e flokëve (të ju lë një pikë ku të kapen mospajtuesit në komente, qysh bënë për BrBa)!

Skena e parë, në tren, kur Selina ia lëshon sytë Xhesit, ashiqare e zhveshë me idenë që “do ja luaj turinjtë”! Tensionit seksual në atë pjesë i vjen era djersë edhe këndej ekranit!

Pastaj nisin muhabetin papritmas duke folur për lidhjet bashkëshortore, e kalojnë te librat ku Xhesi, si një trullan amerikan, lexon libra për dashuri, derisa kjo francezja mendjendritur lexon libra bashkë-autorësh, duke marrë primatin në këtë lidhje me goditjen e parë që vjen se “amerikanët nuk flasin asnjë gjuhë tjetër” sepse US and A.

Xhesi duket budalla, edhe është, por qëllimi i të dyve është i njëjti!

Spontaniteti, pastaj, kryerja e checklistës së ëndrrave të shërbyera në pjatë – libra, arkitekturë, muzikë, bllah, bllah, bllah…

Është ide snobe e dashurisë që kinse është e mbjellë në fjalë, në komunikim, në art, në kulturë, derisa i kemi dy persona “me brirë” që shiten si të dijshëm por në fakt janë vetëm dy epshorë të cilët po bëjnë paralojë për skenën në park!

Fol e fol e fol e fol e fol…

Nuk di pse nuk i kanë djegur të gjithë librat e filozofisë romantike pas këtij filmi. Sidomos pas vazhdimit të tretë.

Paris, Vjenë, Pragë – triniteti i snobëve romantik!

Sepse, dashuria ndjehet më shumë kur ka ndërtesa të bukura, njerëz të mençur, edhe libra. Shumë libra, poezi, e sallatë ruse!

Në rregull, ka qenë film i mirë, edhe “pi ujë” tek ata të cilët e ëndërrojnë një dashuri ma ndryshe, kryesisht adoleshentët, sidomos marrë parasysh shoqërinë tonë ku dashuria ma shumë është “transaksion” sesa dashuri e njëmendtë! Sidomos në këtë kohën e rrjeteve sociale ku duhesh të pikturosh dashurinë tënde në rrjetet sociale, sepse llajkat janë më të rëndësishëm se ndjenjat, veprat, e fjalët e partnerit!

Ama mos ta teprojmë tash!

Nëse doni të shihni filma të dashurisë, romancës së vërtetë, udhëtoni pak ma herët në kohë. Sidomos aty ku janë filmat bardhë e zi!

Before Sunrise nuk është film dashurie – është film për një “hook-up” që po i quajnë gjeneratat e reja, ku dy snobë “me brirë” humbin kohë duke llomotitur për të arritur tek qëllimet e tyre. Edhe tung për 9 vite.

Pastaj, ai dudi, i martuar e më fëmijë, kthehet edhe e kupton që gjatë gjithë kësaj kohe e ka dashur Selinën! E çka ka ba Selina ndërkohë. Me gjasë ka lexu libra me tre autorë se dy pak!