Woody Harrelson është njëri prej qelave ma të mirë në kinema. Qysh prej Cheers e te True Detective, qasja e tij ‘flaka i daltë’ nëpër filma e seri e bën njërin nga aktorët më sharmant në film.
Lum qelat që e kemi!
Në filmin ‘Champions’ ai luan një rol që i përshtatet atij – një ndihmëstrajner profesionist i basketbollit i cili pas një zënke me kryetrajnerin dënohet me burg ose të stërvitë një skuadër me lojtarë me aftësi të kufizuara intelektuale.
I prirë për sukses, ky nuk do të jetë një mision i lehtë për Markusin, i cili mbi të gjitha do të duhet të zhvendoset në një qytezë të ftohtë të Idahos – edhe një plus për mua si shikues.
Por, asgjë nuk është aktrimi i Harrelson sa janë karakteret dytësore, të gjithë aktorë me aftësi të kufizuara intelektuale. Lidhja e tyre, si ndërmjet vete, si me trajnerin e të tjerët, është ajo që e bën këtë film të mrekullueshëm.
E di që në vendin tonë janë tabu këto raste, sidomos në rajonet që pandehin se po ruajnë një farë tradite të kotë. Mirëpo, ky film do u tregonte atyre dhe shumë paragjykuesve që këta njerëz janë si të gjithë. Në këtë film, goxha me humor më të mirë.
Secili karakter e ka një teke të veten, që e bën më të veçantë, derisa nuk të pritet të dalin në skenë përsëri.
Është një film që të ngrohë zemrën, i këndshëm, i realizuar për merak, me ansambël të përkryer aktorësh. Skenar i mirë, fotografi e bukur, vepër fenomenale në fund.
Dhe dua të ceki që këtë javë janë duke u organizuar lojërat speciale olimpike që i dedikohen kësaj kategorie të qytetarëve, në të cilët po marrin pjesë edhe përfaqësuesit nga Kosova. Nuk di a ka transmetim nga televizioni ynë publik, mirëpo filmi është një alternative goxha e mirë. Nota personale: 5/5