Është e çuditshme ndjenja e prindit ndaj fëmijëve të tij!
Disa i shohin si fruta të cilat duhet të japin një pasqyrim më të mirë të tyre, disa i shohin si garanci për moshë të shtyrë, e disa nuk i shohin fare!
Sigurisht që ka prindër të mirë, të tillë që dëshirojnë të kënaqin pasardhësit e tyre duke u ofruar gjithçka që munden, por duke provuar t’i ruajnë nga të këqijat e botës, e sidomos nga ato që i konsiderojnë të metat e tyre.
Dhe këto ‘të meta’ vijnë nga përvojat e ndryshme që kalitin një burrë të cilin shpesh e heshtin dhe e ngurtësojnë, të cilën heshtje e shfrytëzon si mburojë. Të meta që nuk dëshirojnë t’i trashëgojnë tek pasardhësit e tyre, që mundohen t’i fshehin në çdo mundësi, por që prapë, ne fëmijët, i vërejmë dhe na i japin formë jetës.
Te pjesa e dytë e Kumbarit, që për mendimin tim dhe të shumëkujt është shumë më e mirë se e para, për arsye që do mundohem t’i shtjelloj më poshtë, kemi historinë e Vitos në Nju Jorkun e viteve 1920ta.
Më e mira e këtij filmi është shtrirja paralele e dy historive, ajo e Vitos dhe e birit të tij. Njëkohësisht kemi babë e bir të cilëve jeta ju jep formën që e marrin duke mos e synuar në fakt.
Është një histori që provon të arsyetojë mizorinë e të dy karaktereve kryesore, dhe pikërisht ky arsyetim i të ligës dhe përbindëshave që bëhen, besoj që është arsyeja pse ky film ka tërë namin që ka marrë tash e gati gjysmë shekulli më pas.
Francis Ford Coppola meriton të gjitha lëvdatat për punën që bën si në shtjellimin e skenarit edhe më shumë si regjisor. Aktet fillojnë dhe mbarojnë në pika të përkryera, shpesh duke lënë përshtypjen që është një histori e vetme, e ndarë në dy periudha dhe dy botë të dy karaktereve të ndryshme.
Kjo realizohet në mënyrë madhështore.
Dhe pastaj kemi Al Pacinon e Robert De Niron që bartin filmin mbi supe, derisa Robert Duvall është si zakonisht, i jashtëzakonshëm, bashkë me Diane Keaton, dhe me, ndoshta aktorin me CV-në më të përkryer, John Cazalen.
Ka arsye pse pjesa e dytë e Godfather konsiderohet si filmat më të mirë të realizuar ndonjëherë. Është shkollë e artit vizual e rrëfimtar. Nota personale: 5/5