As James Gunn nuk ka ofruar siguri për suksesin e DC pas krejt atyre titujve që nuk ishin nën pritshmërinë që kishim për filmat me super-heronj. E vërtetë që filmi Suicide Squad nga James Gunn ishte shumë më i mirë se tentimi i David Ayer, por skepticizmi për Peacemaker mbetej, ndoshta për mësysh.
Wrestling
Një herë ia qëllon, edhe duhet të pranojmë që Dwayne Johnson si The Rock ka arritur goxha sukses në aktrim pas “transferimit” nga wrestling.
Edhe wrestling në fakt është një lloj aktrimi, por prapë, pos disa rrëzimeve e goditjeve, me aktrim të dobët, nuk ka diçka të veçantë. Por, John Cena del të jetë po aq i mirë, mos të them edhe më i mirë se Dwayne Johnson deri tashti. (ndoshta se ka flokë?)
Ndonëse e kam parë edhe në disa filma tjerë, kryesisht komedi, karakteri i tij te Suicide Squad disi nuk është aq i vërejtur, por këtu, në serinë që zhvillohet rreth tij është i shkëlqyeshëm. Edhe përshtatet me karakterin e tij për merak.
Peacemaker është një super-hero antagonist i cili pasi lirohet nga burgu duhet të paguaj për këtë lirim duke bashkëpunuar me institucionet. Krejt kjo derisa vuan për dashurinë e humbur, dhe nuk di a t’i besojë më të atit.
Kënga e DC
Krejt këto vuajtje vijnë me një miksim këngësh goxha mirë të zgjedhura, disa klasike që shpesh zaptojnë skena të caktuara. Përzgjedhja e muzikës është e pabesueshme, me ndoshta këngët më të mira të përzgjedhura në seri së fundmi, pas Ted Lasso.
Këngët janë një arsye shtesë për të shikuar këtë seri, e cila do të kthehet për sezonin e dytë. Sigurisht që ka edhe aksion, pastaj thumbimi patriotik e lidhja e Peacemaker me kafshën e tij shtëpiake, janë goxha interesante e shumë komike.
Është një qasje më e ‘zbutur’ në botën e DC-së, me më shumë skena sa komike, aq edhe serioze me një kontrast të papritur. Nota personale: 5/5