shkrime për filma, seriale, sport, e filozofi jete

Tag: succession

Succession – Sezoni 3 (me spoilera)

Fundi i sezonit të dytë ishte ndër momentet më të ‘trenta’ të Succession. Ngjashëm edhe i treti, vetëm me më pak njerëz të pranishëm.

Edhe ky sezon është një kope ujqish e dhelprash që provojnë të ndajnë prenë duke gllabëruar më shumë se tjetri, dhe për të arritur këtu duhet të eliminojnë patriarkun e familjes, i cili rrezikon edhe ta humbë prenë të tërën.

Për dallim nga dy sezonet e para, kemi një front të hapur ndërmjet Kendallit dhe Lloganit. Dhe derisa palët në këtë front provojnë të ruajnë e të fitojnë aleat, është Departamenti i Drejtësisë që mund të djegë krejt lojën!

Por, gjithmonë ka vetëm një fitues, dhe ai gjithmonë është Llogan Roj!

Pa marrë parasysh se çfarë ndodhë, a është duke pshurrë veten në shtrat pa qenë në gjendje të lidh dy fjalë, apo duke shtyrë bordin e një konglomerati të luajë lojën e derrit të egër, Llogan Roj fiton!

Dhe kjo është njëra ndër arsyet pse Tom zgjedh Lloganin para Kendallit! Kemi momentin kur thotë që “kurrë nuk kam parë Lloganin të dhjerë”!

Por, arsyeja kryesore pse Tom zgjedh Lloganin është Shiv!

Në një lidhje, njëra palë mund të ofrojë më shumë për një kohë, por edhe ajo dikur lodhet. Kemi Tom që gjithmonë shpreh dashurinë, kujdesin, e edhe mbyll sytë para krejt atyre gjërave që nuk i shkojnë për qejfi që bën Shiv. Edhe, në çdo moment që pyet se ‘çfarë ka për të’, ajo gjithmonë shpërfillet!

Momenti kur Tom vendos të thyej gjithçka në zyrën e Gregut është ndër momentet më të këndshme të këtij sezoni. Përfshirë edhe reagimin e Gregut në fund që ‘është lajm i mirë’.

Pas krejt atyre durimeve, shkeljeve, e poshtërimeve injorante të Shiv që është më e mençur se shumica, Tom bën zgjedhjen më të mirë. Dhe kthehet në një gjakftohtë i cili ka fytyrë të pyes Shiv nëse është mirë pas tradhtisë më të madhe në jetën e saj!

Kush do të rrëzojë Tomin?

Sigurisht që Gregu!

Që nga episodet e para, kur Greg nuk ka kurrfarë lidhje me krejt atë që po ndodhte në botën e Rojëve, kam ndarë mendimin që Greg në fund do të dalë në krye. Po vonon, dhe ndoshta mund të jem gabim, si shpesh, por…

Kamera, regjia për mua është e përkryer, ajo lëvizja dinamike e kamerës në shumë raste. Ngjyrat, fotografia fantastike. Muzika rrëqethëse. Skenari fenomenal. Aktrimi superior. Sa mirë përshtaten kasti me karakteret e tyre! Sigurisht që është drama më e mirë në televizion për momentin! Nota personale: 5/5

Succession – Sezoni 1&2

Njerëzit e çuditshëm janë ata që nuk ndjekin një linjë të jetës, profesionit të tyre, dhe i tillë është Adam McKay. I njohur për filma komedi bizare, të cilat më pëlqejnë, me Will Ferrell në rolet kryesore, McKay ka ‘devijuar’ nga zhanri i tij duke u përzier edhe në politikë – Vice; e ekonomi – The Big Short.

Më e mira e tij është ‘Succession’ që vjen si ide e Jesse Armstrong!

Tema

Ashtu siç sugjeron titulli, ‘Succession’ ka të bëjë me trashëgiminë e një konglomerati global, Waystar RoyCo., pasi patriarku i familjes, Llogan Roj nis të shfaqë shenjat e para të pleqërisë dhe paaftësisë eventuale për të menaxhuar me kompaninë.

Karakteret

Për të trashëguar Lloganin, në linjë janë katër fëmijët e tij:

  • Konor, djali i madh nga martesa e parë, një pseudo-artist i cili nuk lodhet shumë me punët e firmës
  • Kendall, djali i dytë nga martesa e dytë, i etur për pushtet, dhe shihet si kandidati kryesor për të pasuar babanë
  • Romulus, djali i tretë nga martesa e dytë, i papjekur, me një jetë të shthurur, pa ndonjë aftësi menaxhimi
  • Shiv, bija e vetme dhe më e vogla e familjes, nga martesa e dytë e Lloganit, e përzier në politikë.

Llogani është martesën e tretë me Marsinë, e cila shpesh e gjen veten në kundërshtim me fëmijët e Lloganit, sidomos gjatë problemeve të tija shëndetësore. Pjesë e familjes janë edhe partneri/bashkëshorti i Shiv, Tom, i cili portretizon një dhëndër të zakonshëm që provon të përshtatet me familjen e gruas derisa del nga vetvetja, dhe për të treguar ‘forcën’ keqtrajton nipin e vëllait të Lloganit, Gregun, i cili ka të njëjtin qëllim si të dhëndrit, por me metoda më të çiltra.

Seria fillon me tentimin e Kendallit për të blerë biznese të reja, ashtu që të hyjë në qejf të babait dhe të marrë edhe zyrtarisht timonin e kompanisë. Kendall ka probleme me gruan e tij, kryesisht për shkak të abuzimit me substanca.

S(wot) analiza

Merr pak kohë përshtatja me temën, familjarizimi me karakteret, dhe zgjedhja e anës së betejës nga ne si shikues.

Dhe kjo shtohet kur Llogan vendos të mos lëshoj pe, e të rezistojë ndaj idesë se duhet të shkoj në pension, pasi koha e tij ka kaluar, dhe se metodat e tija nuk shiten më.

Seria vazhdimisht na mban në peshore se në cilën nga shumë anët e kësaj beteje duhet të anojmë, dëshirojmë të anojmë, pasi secili karakter i ka të këqijat dhe të mirat e tyre. Në disa momente ndjen dhembshuri, në disa momente inat për budallallëqet e tyre, e në disa raste pret shpërthimin e karakterit tënd për të marrë në dorë krejt pushtetin.

Ka momente kur ndahen ekipet, kur bashkohen, kur rindahen, ribashkohen, krijohen aleanca të reja, tradhti, dhe në të gjitha këto disa palë të treta që rrezikojnë të shkatërrojnë gjithçka.

Është dramë e shkëlqyeshme familjare që gërsheton biznesin dhe jetën e një familjeje miliardere.

Dikujt mund të mos i pëlqej mënyra e regjisë që është një kamerë në lëvizje me zoom +- varësisht qejfit të regjisorit. Është tipike për produktet ‘serioze’ të Adam McKay, nganjëherë edhe duke larguar nga fokusi karakteret kryesore të skenës. Kjo metodë nuk është gjithmonë në funksion, por ka çaste të pakta ku vihet në pah.

Skenari e dialogjet janë të mrekullueshme.

Aktrimi, sidomos nga Brian Cox (Llogan) e Jeremy Strong (Kendall), është mjeshtëror, ndihmuar nga rivaliteti i tyre dhe ngjarjet që i ndjekin.

Mbi të gjitha, intro e çdo episodi, me një kombinim të shkëlqyeshëm tingujsh.

Është ndër dramat më të mira të tri viteve të fundit, derisa sezoni i tretë kthehet këtë vjeshtë. Keni mjaft kohë që të përfundoni 20 episodet, para nëntë të rejave që nisin me 17 tetor. Nota personale për dy sezonet e para: 5/5

© 2023 Bllog Personal

Theme by Anders NorénUp ↑