Jonah Hill, Seth Rogen, James Franco, Jay Baruchel, Danny McBride, e Craig Robinson, janë gjashtja kryesore e jaranëve tek ‘This is the End’. Rogen së bashku me Evan Goldberg janë përgjegjës edhe për regjinë dhe skenarin e këtij filmi. Më së lehti e ka pasur Goldberg sepse skenari dhe regjia e këtij filmi është goxha e thjeshtë. Ka festë tek James Franco, dhe papritmas nisin ngjarje të pashpjegueshme. Mund të ju kujtoj fillimin e ‘Cloverfield’, ama veç fillimin.
E nëse pritni nga këta emra film serioz, cilësor, atëherë i vetmi person për tu fajësuar jeni vet ju.
Në fakt Jonah Hill, ka pasur një rol të mirë tek ‘Moneyball’, edhe Franco me pahir ka pasur një nominim tek ‘127 Hours’ jo që ka pasur shumë punë për të bërë, por të tjerët… Në fakt nuk duket se ndonjëri nga këta është i kalitur për role serioze, edhe pse Hill ka një projekt të mirë me Scorsesen që pritet të debutoj kah fundi i vitit. Jonah ka shkëlqyer tek ‘Moneyball’, por të tjerët është shumë mirë të vazhdojnë kështu siç janë – të bëjnë komedi të thjeshta, joserioze.
Komedi që të bëjnë të qeshësh me sharje, fatkeqësi, momentet ‘prekëse’ (cheesy), të gjitha këto të realizuara në një atmosferë pafund joserioze, dhe me plotë budallallëqe. Mund ta identifikoni me prodhimet tjera të Goldberg dhe Rogen si ‘Pinneaple Express’, ‘Superbad’, ‘Knocked Up’, e edhe ‘Funny People’. Ka nga të gjitha nga pak, pos seriozitetit.
Sa serioz kanë qenë në realizimin e kësaj komedie është që nuk janë lodhur as të ndryshoj emrat, dhe thjesht kanë aktruar vetveten nëpër tërë filmin.
Seth Rogen ka një shok që nuk është prej esnafëve të Los Angeles, Jay Baruchel. Jay urren shumicën nga ta, dhe ndjenja është e njëjtë edhe nga ata, pos Jonah Hill. Ky dëshiron të inkuadroj Jay-in në shoqërinë e re. Pas eskalimit të situatës, Jay del të jetë një ‘profet’ i dërguar për të shpëtuar Sethin dhe të tjerët.
Vet aktorët/karakteret bëjnë shaka në dëm të tyre – janë të vetëdijshëm që nuk janë aktorë të mëdhenj, por, janë të kënaqur dhe pranues ndaj asaj që janë. Kur vjen sulmi i alienëve, ata ia hapin sytë (më në fund) Francos, ri-xhirojnë ‘Pinneaple Express’, qeshin me të qeshurën e Sethit, e linja më e mirë në film për mua ishte lutja para gjumit e Jonah Hill kur thotë ‘Zot, jam Jonah Hill……. nga Moneyball’.
Derisa skena më e mirë e filmit padyshim që është grabitja e gjashtë djemve nga Emma Watson me sëpatë. Mos të harroj as pjesën e parë, tepër të gërditshme me Michael Ceran. Pa dashur të prishi fundin, duhet të ceki se ‘pjesët prekëse’ janë të përfshira në fund të filmit, që është si ‘qershia mbi tortë’. Mos të harroj kemi edhe Jonah Hill si përbindësh.
Mos pritni seriozitet nga ky filmi, mos pritni komedi më ndryshe se nga ato që kanë bërë këta djem. E nëse nuk ju pengon të shihni ‘Pineapple Express’, apo çfarëdo filmi tjetër të këtyre, si dhe sharjet që kanë dominuar atë ‘skenar’, atëherë do të keni momente bajagi qesharake.
Luan Morina
Kritik filmi
You must be logged in to post a comment.